دانلود آهنگ بامداد به نام خداوند گوشمو برید

خداوند گوشمو برید ادب شدم خوندم و رد شدم رفت
هرچی بچگی بود توو سطلِ زباله ریختم
پُر از نفسِ رزل میکنن پشت به من
گوشا میشن تشنه به رپ من توو کارم رپ
ولی باز پس میدم درس پرت شد از دهن لفظ
کف جوابِ حرفم ، علف که نیست طرف کَس

آ ، بریم بریم
ببین من چشام بسته‌است ندیدم رنگِ دریا
صبر عمری ندارم ببینم چیه فردا
پرده بردار مربی از زمینِ سگ ها
اَ روحِ جاری بعده مرگ توو سرزمینِ سرما
از حکمتای تاریخ از اهلِ بیتِ سلمان
از خشم و اخمِ چنگیز تا اشکِ پیره کنعان
ببین من دست بسته زیره یخ من سرد تر از قطبُ
جذب تر از جاذبه به سمتِ سمِ اسب ؟ توو هر ثانیه
رو تخت توو خوابِ جنگ اولِ جهانی
با مشت له میکنم صورتِ یه مردو
هممون مریضیم توو این شهر اینو درک کن
حق با اکزیته یه راهِ خروج سریع کشف کن
دیر شده فکر میکنی شدی قاطی مردم
دشمنتم خودتی اینو باور کن
که هرکی شاس‌ میخ تره میگه بیشتر بارمه
درجه اول جهلِ دوره اصن این کارمه
ببین من مطمعنم درده این جماعت أ درده من
یه درِ سلول فاصله تا یه ملاقاته
این علاقه منو کشت که روحم توو جنونِ
من هیپ هاپم یه گره توو این داره مکافاته
من باور دارم که مفهوم لزومِ شعره

وگرنه حرف مفته سنگینِ بمونی ساکت
سبک باده تو برگی زنده سبزه تو زردی
تو مُردی از درخت افتادی پژمردی
تو دردت اینه چرا دره دکونتو بستن
من دردم اینه هنر نیست دکونِ توئه الدنگ
مثِ ما کمه با دستِ خالی تره خرد کنه
بنی بشر بدونِ سود محاله سنگی پرت کنه
آجر چیدم رو فرهنگ ، یه چی انداختم گردنِ
غولی ساختم حظ کردن دورش هم میگردن
ولی غرور که چی من میرم ، تو هم میمیری
هنوز زوده ذوق نکن اگه بلندی دیدی
اگه جوون بمیری دیگه نمیفهمی توو پیری
که همش هیچه همش هیچ اگه دست نگیری
دعای مادر ناموفقه که هر چی بهم گفت
الهی درد نبینی ، برعکس شدم لِه
بدونِ سپر و زره
ولی خود ساخته شدم مرد بدونِ گِله
حسابت بی فایدست دِ بده بره
اگه بخوابم و خودکارم روی میز باشه استفارغه
احساسِ تلخم از دهنش میپاشه
ولی بی خوابی مهمونِ منه توو حال
من توو اتاقم بی حال ، زُل زدم به طاق
میوه های کال مث کلمات ماست چیه
درخت بدونِ کلمه زبون بدونِ میوه
مادر بدونِ بچش بشر بدونِ دیدش
تا عمری هست بیدار میمونم چشم ببینه
هیچی دیگه نمیرزه زانو بغل بگیره

خداوند گوشمو برید تَرد شدم پژمردم پیر شدم رفت
خداوند گوشمو برید ، سخت شدم سنگ شدم از سبز شدم زرد
خداوند گوشمو برید ، من هیچم از پیچشم در عجبم